Analyzing the Structural Narrative of the Conversations between the Arrogant People and their Followers in The Holy Qur'an

Document Type : Research Article

Author

Assistant Professor in Department of Quranic sciences and Hadith, Faculty of Humanities, kosar university of Bojnord, I.R. of IRAN

Abstract

Narratology is one of the relatively new sciences in the field of literary criticism that can be said to derive from linguistics. This science examines the techniques and structure of narratives, and thus seeks to find the narrative grammar. Using the methods and theories of narratology, can provide a better and more accurate analysis of the Quranic stories and clarify the new effects of the beauty and miracle of the Qur'an. One of the situations presented in the Qur'an is a conversation between the arrogant people and their followers on the Day of Judgment. The main purpose of this study is to use the views expressed in this science to analysis this narrative space and identify new aspects of the arrogant traits. The method of this descriptive-analytic study is structural narrative approach. The findings of this study show that these verses, which are in two different surahs, have a conversational-oriented structure with regard to their narrative style. The use of narrative function in most sections of the story and the ideological function at the end of the narrative stresses that reading and listening to the stories without understanding the ideological and cultural matters is in vain. Also, there are few time jumps in the story that indicate the irresponsibility of the arrogant people and their followers.

Keywords

Main Subjects


 
 
کتاب‌نامه:
قرآن کریم.
آسابرگر، آرتور، (1380ش)، روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی روزمره، ترجمه حمیدرضا لیراوی، تهران: نشر سروش.
آلوسی، محمود بن عبدالله، (1415ق)، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، علی عبدالباری عطیه (محقق)، بیروت: دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون.
ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، (1408ق)، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، تحقیق محمدجعفر یاحقی و محمد مهدی ناصح، مشهد مقدس: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
ابوحیان، محمد بن یوسف، (1420ق)، البحر المحیط فی التفسیر، تحقیق صدقی محمد جمیل، بیروت: دار الفکر.
احمدی، بابک، (1372ش)، ساختار و تاویل متن: نشانه‌شناسی و ساختارگرایی، تهران: نشر مرکز، چاپ دوم.
اخوت، احمد، (1371ش)، دستور زبان داستان، اصفهان: نشر فردا.
اسکولز، رابرت، (1383ش). درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات، ترجمه فرزانه طاهری، تهران: نشر مرکز، چاپ دوم.
بارت، رولان، (1387ش)، درآمدی بر تحلیل ساختاری روایت‌ها، ترجمه محمد راغب، تهران: نشر فرهنگ صبا.
بارت، رولان ، (1394ش)، درآمدی بر تحلیل ساختاری روایت‌ها، مجموعه مقالات: درآمدی به روایت‌شناسی، ترجمه هوشنگ رهنما، تهران: انتشارات هرمس.
پراپ، ولادیمیر، (1368ش)، ریخت‌شناسی قصه‌های پریان، ترجمه فریدون بدره‌ای، تهران: انتشارات توس.
پرینس، جرالد، (1394ش)، روایت‌شناسی، مجموعه مقالات: درآمدی به روایت‌شناسی، ترجمه هوشنگ رهنما، تهران: انتشارات هرمس.
تودوروف، تزوتان، (1379ش)، بوطیقای ساختارگرا، ترجمه محمد نبوی، تهران: نشر آگاه.
تولان، مایکل جی.، (1383ش)، درآمدی نقادانه ـ زبانشناختی بر روایت، ترجمه ابوالفضل حری و زهره رهیده، تهران: بنیاد سینمایی فارابی.
ثعالبی، عبدالرحمن بن محمد، (1418ق)، تفسیر الثعالبی المسمی بالجواهر الحسان فی تفسیر القرآن، تحقیق: عادل احمد عبدالموجود، عبدالفتاح ابوسنه، علی محمد معوض، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
زمخشری، محمود بن عمر، (1407ق)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الاقاویل فی وجوه التأویل، تصحیح مصطفی حسین احمد، بیروت: دار الکتاب العربی.
سمرقندی، نصر بن محمد، (1416ق)، تفسیر السمرقندی المسمی بحر العلوم، تحقیق عمر عمروی، بیروت: دار الفکر.
شمیسا، سیروس، (1381ش)، نقد ادبی، تهران: انتشارات فردوس، چاپ سوم.
طباطبایی، سید محمد حسین (1390ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.
طبرسی، فضل بن حسن، (1372ش)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تصحیح فضل الله یزدی طباطبایی و هاشم رسولی، تهران: ناصر خسرو.
طوسی، محمد بن حسن، (بی‌تا)، التبیان فی تفسیر القرآن، تحقیق احمد حبیب عاملی، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
عباسی، علی، (1393ش)، روایت‌شناسی کاربردی، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
فخر رازی، محمد بن عمر، (1420ق)، التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب)، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فضل الله، سید محمد حسین، (1419ق)، من وحی القرآن، بیروت: دار الملاک.
فورستر، ادوارد مورگان، (1384 ش)، جنبه‌های رمان، ترجمه ابراهیم یونسی، تهران: نشر نگاه، چاپ پنجم.
فولادوند، محمد مهدی، (1418ق)، ترجمه قرآن، تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، چاپ سوم.
قرطبی، محمد بن احمد، (1364ش)، الجامع لاحکام القرآن، تهران: ناصر خسرو.
مستور، مصطفی، (1387ش)، مبانی داستان کوتاه، تهران: نشر مرکز، چاپ دوم.
معموری، علی، (1392ش)، تحلیل ساختار روایت در قرآن: بررسی منطق توالی پیرفت‌ها، تهران: نگاه معاصر.
ملبوبی، محمد تقی، (1376ش)، تحلیلی نو از قصص قرآن، تهران: امیرکبیر.
هرمن، دیوید، (1388ش)، «روایت شناسی ساختارگرا»، ترجمه محمد راغب، فصلنامه هنر، شماره 82.
Genette, Gerard, (1980), Narrative discourse: An essay in method. Translated by Jane E. Lewin. New York: Cornell University Press.
Oxford English Dictionary, (2016), WWW.OED.COM.