Exploring the Continuity and Discontinuity of Sūrat l-ʿAlaq’s Revelation

Document Type : Research Article

Authors

1 Assistant professor, Department of Quran and Hadith Sciences, Faculty of Theology, Yazd University, Iran.

2 Quranic science and education university

3 M.A Student, University of Science and Education of the Holy Quran, Yazd, Iran.

Abstract

Some believe that the first five verses in sūrat l-ʿalaq have been revealed a little before the other verses in the sūrah; sūrat l-Mudathir, sūrat l-Ḍuḥā and sūrat l-Qalam are the sūrahs revealed in the interval between the revelation of the first five verses and the final verses in sūrat l-ʿAlaq. The present study deals with the frequency of these famous sayings in the Islamic sources and clarifies the inaccuracy of the aforesaid sayings. The necessity of the discussion lies in the continuity of the verses in a sūrah and proving the verbal and semantic relationships between them and, eventually, coherent interpretation of a sūrah and text. Acceptance of the pause between the beginning and ending verses in sūrat l-ʿAlaq would be in contradiction to the holy Quran’s verses (expressive of the revelation of complete sūrahs of the holy Quran) and narrations on the order of revelation. It has been justified in the current research paper that the verses in sūrat l-ʿalaq have been revealed all at once and in a continuous manner.

Keywords

Main Subjects


قرآن کریم.
ابن اثیر، عز الدین ابی الحسن علی بن محمد جزری،(بی­تا)، اٌسد الغابة فی معرفة الصحابة، بیروت: دارالاحیاء التراث العربی.
ابن بابویه، محمد بن علی، (1378)، عیون اخبار الرضا علیه السلام، تهران: نشر جهان.
ابن حجر عسقلانی، أبوالفضل أحمد بن علی بن محمد بن أحمد، (1415)، الاصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق عادل احمد عبدالموجود و علی محمد معوض، بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابن خیاط، خلیفه، (۱۳۸۷)، تاریخ خلیفه، تحقیق نجیب فواز، بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابن داوود، تقی الدین حسن بن علی، (1392)، رجال ابن داوود، قم: منشورات الرضی.
ابن سید الناس، محمد بن محمد بن محمد بن أحمد، (1414)، عیون الأثر فى فنون المغازى و الشمائل و السیر، تعلیق ابراهیم محمد رمضان، بیروت: دار القلم.
ابن ضریس بجلی، محمد بن ایوب، (بی­تا)، فضائل القرآن و ما انزل من القرآن بمکه و ما انزل بالمدینه، بیروت: دار الفکر.
ابن عبدالبر، عمر یوسف بن عبدالله،(۱۴۱۲)، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، تحقیق محمد علی بجاوی، بیروت: دارالجیل.
ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمرو، (1419)، تفسیر القرآن کریم العظیم، بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابن ندیم، محمد بن اسحاق، (1346)، الفهرست، به تحقیق رضا تجدّد، تهران: چاپخانه بازرگانی ایران.
ابن ‏ابى‏ زمنین، محمد بن عبدالله، (1424)، تفسیر ابن ابى زمنین، بیروت: دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون.
ابن ‏عربى، محمد بن عبدالله، (1408)، احکام القرآن، بیروت: دار الجیل.
ابن‏ عطیه، عبدالحق بن غالب، (1422)، المحرر الوجیز فى تفسیر الکتاب العزیز، بیروت: دار الکتب العلمیة منشورات محمد علی بیضون.
ابن ابی الحدید، عزالدین ابوحامد بن محمد، (1384) شرح نهج البلاغه، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: دارالکتب العلمیه.
بحرانی، سید هاشم، (1416)، البرهان فی تفسیر القرآن کریم، تهران: بنیاد بعثت.
بخاری، محمد بن إسماعیل بن إبراهیم، (1422)، الجامع المسند الصحیح المختصر من أمور رسول الله صلى الله علیه وسلم، کراتشی: البشر.
بسوی، أبویوسف یعقوب بن سفیان، (1401)، کتاب المعرفة و التاریخ، تحقیق اکرم ضیاء العمرى، بیروت: مؤسسة الرسالة.
بغوى، حسین بن مسعود، (1420)، تفسیر البغوى المسمى معالم التنزیل، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
بلاذری، أحمد بن یحیى بن جابر، (1417)، جمل من انساب الأشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلى، بیروت: دار الفکر.
بیهقی، ابوبکر احمد بن حسین، (1405)، دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة، تحقیق عبد المعطى قلعجى، بیروت: دار الکتب العلمیة.
بیهقی، احمد بن حسین، (1419)، السنن الکبری، بیروت: دارالفکر.
ترمذی، محمد بن عیسی، (1395)، سنن الترمذی، به تحقیق احمد محمد شاکر، مصر: مطبعه مصطفی.
ثعالبى، عبدالرحمن بن محمد، (1418)، تفسیر الثعالبى المسمى بالجواهر الحسان فى تفسیر القرآن، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
ثقفی کوفی، ابواسحاق ابراهیم بن محمد، (1353)، الغارات، تحقیق جلال الدین حسینی ارموی، تهران: انجمن آثار ملی.
حاکم نیشابوری، أبوعبدالله محمد بن عبد الله، (1411)، مستدرک علی صحیحین، مصطفى عبد القادر عطا، بیروت: دار الکتب العلمیة.
حسکانی، عبدالله بن احمد، (1411)، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، به تحقیق محمّد باقر محمودی، تهران: وزارت ارشاد اسلامی.
حلی،حسنبنیوسف، (1417)، خلاصةالاقوالفیمعرفةالرجال،  قم: مؤسسةنشرالفقاهة.
حویزى، عبدعلى بن جمعه، (1415)، تفسیر نور الثقلین، قم: اسماعیلیان.
حوی، سعید، (1424)، الاساس فی التفسیر، قاهر: دارالسلام.
حیدری مزرعه آخوند، محمد علی؛ اقبال، ابراهیم؛ اشتری رکن آبادی، محمد رضا، (1395)، «عوامل پیدایش آیات مستثنیات»، پژوهش‌های قرآنی، شماره 4، پیاپی 81.
حیدری نسب، علیرضا، (1390)، «ابن شهاب زهری و عداوت اهل بیت علیهم السلام»، پژوهش­های قرآن و حدیث، شماره 2.
خامه گر، محمد، (1396)، «نگاهیبهچگونگینزولسوره‌هایقرآنکریم»، پژوهش­های قرآنی، شماره 4، پیاپی 85.
خطیب، عبدالکریم، (1424)، التفسیر القرآنى للقرآن، بیروت: دار الفکر العربی.
خویی، ابوالقاسم، (بی­تا)، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، قم: مرکز نشر الثقافه الاسلامیه.
دروزه، محمّد عزّه، (1383)، التفسیر الحدیث علی حسب ترتیب النزول، قاهره: دارالاحیاء الکتب العربیه.
دروزه، محمّد عزّه، (بی­تا)، سیره الرسول صوره مقتبسه من القرآن کریم الکریم، بیروت: مکتبه العصریه.
ذهبی، محمد بن احمد شمس الدین، (1405)،  سیر اعلام النبلاء، قاهره: دار الحدیث.
ذهبی، محمد بن احمد شمس الدین، (1413)، تاریخ الاسلام، تحقیق عمر عبدالسلام تدمری، بیروت: دارالکتاب العربی.
زرکشی، بدرالدین، (1404)، البرهان فی علوم القرآن، با تحقیق مصطفی عبدالقادرعطا، بیروت: دارالفکر.
زرکلی، خیرالدین، (2002)، الاعلام، بیروت: دار العلم للملایین.
زمخشرى، محمود بن عمر، (1407)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل، بیروت: دار الکتاب العربی.
سمرقندى، نصر بن محمد، (1416)، تفسیر السمرقندى المسمى بحر العلوم، بیروت: دار الفکر.
سیوطى، عبدالرحمن بن ابى‏بکر، (1404)، الدر المنثور فى التفسیر بالماثور، قم: کتابخانه عمومى حضرت آیت الله العظمى مرعشى نجفى (ره).
مدیر شانه چی، کاظم،  (بی تا)، درایه الحدیث، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، (1376)، مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار، به تحقق محمّد علی آذرشب، تهران: دفتر نشر میراث مکتوب.
صادقی تهرانی، محمد، (1406)، الفرقان فی التفسیر القرآن بالقرآن و السنه، قم: فرهنگ اسلامی.
صنعانى، عبدالرزاق بن همام، (1411)، تفسیر القرآن العزیز المسمّى تفسیر عبدالرزاق، بیروت: دار المعرفة.
طباطبایى، محمدحسین، (1390)، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
طبرسى، فضل بن حسن، (1412)، تفسیر جوامع الجامع، قم: حوزه علمیه قم.
طوسى، محمد بن حسن، (بی­تا)، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
طوسی، محمد بن حسن، (1415)، رجال الطوسی، قم: مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین.
علوان، عبدالله بن ناصح، (1427)، اعراب القرآن الکریم، مصر- طنطا: دار الصحابه للتراث.
عنایه، غازی، (1411)، اسباب النزول القرآن کریم، بیروت: دارالجیل.
عیاشی، محمد بن مسعود، (1380)، کتاب التفسیر، به تحقیق سید هاشم رسولی محلاتی، تهران: چاپخانه علمیه.
فائز، قاسم، (1378)، «معیار های شناخت آیات و سور مکّی و مدنی»، مقالات و بررسیها، شماره66.
فضل الله، محمد حسین، (1419)، من وحى القرآن، بیروت: دار الملاک.
قمی، علی بن ابراهیم، (1404)، تفسیر القمی، قم: دارالکتاب.
قمی مشهدی، محمّد بن محمّد رضا، (1368)، کنز الدقائق و بحر الغرائب، تهران: وزارت ارشاد.
کلباسی، زهرا، احمدنژاد، امیر، (1396)، «نقد و بررسی دلالت روایت «ضعوا هذه الآیات...» بر نزول گسسته سوره‌های قرآن»، مطالعات فهم حدیث، سال سوم، شماره6.
کلینی، محمد بن یعقوب، (1429)، کافی، قم: دارالحدیث.
ماوردى، على بن محمد، (بی­تا)، النکت و العیون تفسیر الماوردى، بیروت: دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون.
مزى، یوسف، (1408)، تهذیب الکمال فى اسماء الرجال، بیروت: مؤسسه الرساله.
مسعودی، ابوالحسن علی بن حسین، (1409)، مروج الذهب، تحقیق اسعد داغر، قم: دارالهجرة.
مقاتل بن سلیمان، (1423)، تفسیر مقاتل بن سلیمان، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
مقریزی، تقى الدین أحمد بن على، (1420)، إمتاع الأسماع بما للنبى من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، تحقیق محمد عبد الحمید النمیسى، بیروت: دار الکتب العلمیة.
موسوی دارابی، سید علی، (1423)، نصوص فی علوم القرآن کریم، مشهد: آستانه الرضویه المقدسه.
هوارى، هود بن محکم، (1426)، تفسیر کتاب الله العزیز، الجزائر: دار البصائر.
واقدی، محمد بن سعد، (1410)، الطبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت: دارالکتاب العلمیه.
یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب بن جعفر بن وهب ابن واضح، (1413)، تاریخ یعقوبى، تحقیق عبدالامیر مهنا، بیروت: موسسه الاعلمی المطبوعات.