The Semantic Relations of "Peace" and "Night" in the Holy Quran and its Effect on Lifestyle

Document Type : Research Article

Authors

1 PhD student in Quranic and Hadith Sciences, Islamic Azad University, Yazd, Iran.

2 Assistant Professor, Department of Quranic and Hadith Sciences, Islamic Azad University, Yazd, Iran

3 Associate Professor, Department of Quranic and Hadith Sciences, Faculty of Theology, Meybod University, Iran

4 Assistant Professor, Department of Quranic and Hadith Sciences, Islamic Azad University, Yazd, Iran.

Abstract

Undoubtedly, one of the best and most authoritative ways to draw a pattern of Islamic lifestyle is to refer to the Holy Quran as a guidebook for humanity. This book has given instructions for human beings in both worldly and otherworldly parts. Regarding the encounter with the Holy Quran, it seems that the best way to discover and extract the Islamic lifestyle is to use the semantic method and identify the semantic relationships between Quranic words. If it is possible to discover and explain the meaningful semantic relationships between Qur'anic words and concepts, then many new questions can be answered. One of the most important Qur'anic words that express concepts about the Islamic lifestyle is the words "peace" and "night", which in this study to identify the concepts and semantic relationships between them, the method of "structural-descriptive semantics" has been used. The research findings indicate that there are three concepts of "worship", "rest" and "marriage" as a semantic link between the two words "night" and "peace" that the lifestyle pattern in the three areas of relationship with God, relationship Draws with oneself and relationships with others.

Keywords

Main Subjects


قرآن کریم.
آزاد، حسین ( 1380)، «بررسی تأثیر آرامش عضلانی بر کاهش اضطراب»، فصلنامه روانشناسی، دوره 45، شماره 157.
ابن بابویه، محمدبن­علی (1417)، الامالی، قم: نشر مؤسسه بعثت.
ابن منظور، محمد بن مکرم، (1426ق)، لسان العرب، بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.
امین، نصرت بیگم، ( 1389)، مخزن العرفان در تفسیر قرآن، اصفهان: نشر گل بهار.
ایازی، محمدعلی (1383)، «معناشناسی و رابطه آن با دانش تفسیر قرآن کریم»، فصلنامه تحقیقات علوم قرآن و حدیث، شمارۀ 2، صص 66-45.
ایزوتسو، توشیهیکو (1363)، خدا و انسان در قرآن، ترجمۀ احمد آرام. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
باصری، احمد؛ علوی­وفا، حمید؛ رضایی، سیدفردین (1396)، «شیوه­های ایجاد آرامش روانی از دیدگاه قرآن»، فصلنامه روان­شناسی نظامی، دوره 8، شماره 31.
بی یرویش، مانفرد (1374)، زبان‌شناسی جدید، ترجمه محمدرضاباطنی، تهران: نشر آگاه.‏
جوادی آملی، عبدالله (1388)، تفسیر موضوعی قرآن، قم: نشر إسراء.
حر عاملی، محمدبن حسن ( 1409)، وسایل الشیعه الی تحصیل مسائل­الشریعه، قم: مؤسسه نشر اسلامی.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1412)، المفردات فی غریب ­القرآن، بیروت: دار العلم.
شعیری، حمیدرضا (1388)، مبانی معناشناسی نوین، تهران: سمت.‏
صفوی، کورش (1379)، درآمدی بر معنا‌شناسی، تهران: سوره مهر.
صفوی، کورش (1382)، معنی شناسی کاربردی، تهران: نشر همشهری.
طاهرزاده، اصغر (1387)،زن آنگونه که باید باشد، اصفهان: نشر لب المیزان.
طباطبائی، محمدحسین ( 1402)، المیزان فی تفسیر ­القرآن، بیروت: مؤسسه الاعلمی ­للمطبوعات.
طبرسى، فضل بن حسن (1380)، الآداب الدینیة للخزانة المعینیة، ترجمه عابدى، قم: نشر زائر.
علیزمانی، امیرعباس (1386)، «معنای معنای زندگی»، فصلنامه نامه حکمت، شماره 17، صص 59-89.
فخر رازی، محمد (بی­تا)، تفسیر کبیر (مفاتیح ­الغیب)، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فراهیدی، خلیل بن احمد، (1409)، کتاب العین، قم: نشر هجرت.
فعالی، محمدتقی (1391)، «آرامش، رهیافت ها و راهکارها (با تأکید بر آموزه های اسلامی)»،پژوهش‌نامه اخلاق، سال پنجم، شماره 18.
قرشی بنایی، علی­اکبر (1412)، قاموس قرآن، تهران: دارالکتب ­الاسلامیه.
کاویانی، محمد (1391)، سبک­ زندگی­اسلامی و ابزار سنجش­ آن، قم: پژوهشگاه حوزه­ و دانشگاه.
کجباف، محمدباقر و دیگران (1390)، «رابطه سبک زندگی اسلامی با شادکامی»، فصلنامه روانشناسی دینی، شماره 7، صص 34-49.
کشاورز افشار، حسین (1395)، «اثر گشتالت­درمانی بر اضطراب فراگیر و اضطراب امتحان دانشجویان»، فصلنامه روانشناسی، دوره 7، شماره 28.
مامقانی، عبدالله (1427ق)، مرآة الکمال لمن رام درک مصالح الاعمال، قم: نشر دلیل ما.
مجلسى، محمد باقر (1364)، بحار الأنوار الجامة لدرر الاخبار الائمة الاطهار علیهم السلام، بیروت: دار الکتب العلمیة.
محجوب، محمدجعفر (1376)، مدینة الادب، تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
مطیع، مهدی (1387)، رسالهدکتری: معناشناسی زیبایی در قرآن کریم، تهران: دانشگاه امام صادق(علیه السلام).
مکارم شیرازی، ناصر و همکاران (1371)، تفسیر نمونه، تهران: دار الکتب ­الاسلامیه.
ملکیان، مصطفی (1385)، معنای زندگی، تهران: نشر هستی ­نما.
مهدوی کنی، سعید (1387)، «مفهوم سبک زندگی و گستره آن در علوم اجتماعی»، فصلنامه تحقیقات فرهنگی، تهران: شورای عالی انقلاب فرهنگی.
میرزایی اصل، ولی ­الله ( 1377)، «عوامل آرامش روح انسان از نظر قرآن»، نشریه دانشور، دوره 8، شماره33.
نراقی، ملااحمد (1371)، معراج ­السعادة، قم: انتشارات هجرت.
نظری، ایمان؛ محمدی، مسعود؛ نظیری، قاسم ( 1393)، «اثربخشی گشتالت­درمانی به شیوه گروهی بر کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان»، مجله روان­شناسی بالینی، شماره 8، صص 89-103.
هندی، ل. بی و دیگران (1383)، اوقات فراغت و سبک های زندگی جوانان، ترجمه فرامرز ککولی دزفولی و مرتضی ملانظر، تهران: سازمان ملی جوانان.
Adler, a. (1956), the individual psychology of alfred adler, newyork: basic books inc. american heriage Dic.
Heidegger, Martin,(1962), Being and Time, translate by J.Macquarrie & E.S Robinson, Harper, New York.
Helicon, S. Reber, A, (1995), Dictionary of Psychology Oxford.
Quinn, Philip, (2000), How Chirstianity Secures Lifes Meaning, in The Meaning of Life in the World Religions, e.d Runzo & Matin, Oxford.