قرآن کریم.
ابن بابویه، محمد بن على (1385)، علل الشرائع، قم: کتاب فروشی داوری.
ابن بابویه، محمد بن علی (1398)، التوحید، قم: جامعه مدرسین.
ابوالفتوح رازی، حسین بن علی (1408)، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، مشهد: آستان قدس رضوى، بنیاد پژوهش‌های اسلامى.
اسعدی، محمد و همکاران (1389)، آسیب‌شناسی جریان‌های تفسیری، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
اشکوری، محمد بن علی (1373)، تفسیر شریف لاهیجی، تهران: دفتر نشر داد.
ایزدی مبارکه، کامران (1386)، «ارزیابی ادله موافقان و مخالفان روش تفسیر علمی قرآن کریم»، دوفصلنامه مطالعات قرآن و حدیث، سال اول، شماره 1.
بابایی، علی اکبر و همکاران (1388)، روش تفسیر قرآن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
باربور، ایان (1392) دین و علم، ترجمه: پیروز فطورچی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
برقی، احمد بن محمد بن خالد (1371)، المحاسن، قم: دارالکتب الإسلامیة.
بک، جودیت (1391)، شناخت درمانی؛ مبانی و فراتر از آن، ترجمه: لادن فتی و فرهاد فرید حسینی، تهران: انتشارات دانژه.
ثعلبی، احمد بن محمد (1422)، الکشف و البیان، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
جوادی آملی، عبدالله (1388)، تفسیر تسنیم، قم: اسراء.
خرمشاهی، بهاءالدین (1389)، پوزیتویسم منطقی، تهران: علمی و فرهنگی.
الخولی، امین (1961)، مناهج تجدید، بیروت: دارالمعرفة.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1387)، منطق تفسیر قرآن، قم: جامعة المصطفی العالمیة.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1381)، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، قم: کتاب مبین.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1375)، درآمدی بر تفسیر علمی قرآن، قم: نشر اسوه.
سانتراک، جان دبلیو (1388)، زمینه روانشناسی سانتراک، ترجمه مهرداد فیروزبخت، تهران: رسا.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر (1412)، الإتقان فی علوم القرآن، بیروت: دارالکتاب العربی.
شاطبی، ابی اسحاق (1415)، الموافقات فی اصول الشریعة، بیروت، دارالمعرفة.
شاکر، محمدکاظم (1382)، مبانی و روش‌های تفسیری، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی.
شبّر، عبدالله (1407)، الجوهر الثمین فی تفسیر الکتاب المبین، کویت: شرکة مکتبة الالفین.
الشربینی، لطفی (2009)، الاشارات النفسیة فی القرآن الکریم، بیروت: دارالنهضة العربیة.
صادقی تهرانی، محمد (1406)، الفرقان فى تفسیر القرآن بالقرآن و السنه، قم: فرهنگ اسلامی.
صفوی، سید محمدرضا (1391)، بازخوانی مبانی تفسیر قرآن، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
طباطبایی، محمد حسین (1390)، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
طبرسى، فضل بن حسن (1372)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصر خسرو.
طبری، محمد بن جریر (1412)، جامع البیان فى تفسیر القرآن (تفسیر الطبرى)، بیروت: دارالمعرفة.
طوسى، محمد بن الحسن (1407)، تهذیب الاحکام(تحقیق خرسان)، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
طوسى، محمد بن الحسن (1409)، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
عباس نژاد، محسن (1385)، مبانی و مقدمات رابطه قرآن و علوم روز، مشهد: بنیاد پژوهش‌های قرآنی حوزه و دانشگاه.
علم الهدی، علی بن الحسین (1431)، تفسیر الشریف المرتضی، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
علوی مهر، حسین (1389)، روش ها و گرایش‌های تفسیری، قم: اسوه.
فاکر میبدی، محمد (1393)، مبانی تفسیر روایی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
فخر رازی، محمد بن عمر (1420)، التفسیر الکبیر، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
فیض کاشانى، محمد بن شاه مرتضى (1415)، تفسیر الصافی، تهران: مکتبة الصدر.
قربانی، محمد هادی (1393)، درمان بحران‌های روحی از دیدگاه قرآن، قم: مرکز بین المللی ترجمه و نشر المصطفی(صلی الله علیه و آله).
کاشانى، فتحالله بن شکرالله (1340)، منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، تهران: کتابفروشی اسلامیه.
کاویانی، محمد (1393)، روانشناسی در قرآن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
کلینى، محمد بن یعقوب (1407)، الکافی، قم: انتشارات دار الکتب الإسلامیة.
کنفیلد، جان وی (1392)، فلسفه معنا، معرفت و ارزش در قرن بیستم، ترجمه یاسر خوشنویس، تهران: حکمت.
محقق داماد، مصطفی (1362)، مباحثی از اصول فقه، تهران: مرکز نشر علوم اسلامی.
مروتی، سهراب و مینا یعقوبی (1389)، «نقد و بررسی نظریه انسان شناسانه «مازلو» با رویکردی بر آیات قرآن کریم»، دوفصلنامه مطالعات قرآن و حدیث، سال چهارم، شماره 1.
نامور، هومن و فاطمه ذهبی (1389)، «گامی به سوی تحلیل محتوای آیات قرآن از منظر روانشناسی اجتماعی»، دوفصلنامه مطالعات قرآن و حدیث، سال چهارم، شماره 1.
نجاتی، محمد عثمان (1372)، قرآن و روانشناسی، ترجمه عباس عرب، مشهد: بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی.
ویتن، وین (1393)، روانشناسی عمومی، ترجمه یحیی سیدمحمدی، تهران: روان.
)