قرآن کریم.
آجیلیان مافوق، محمدمهدی؛ اسماعیلی زاده، عباس؛ طباطبایی پور، سیدکاظم (1397ش)، «نوشتاری بودن زبان قرآن در مقایسه با شاخصه‌های دیسکورس های گفتاری و نوشتاری»، دوفصلنامه آموزه‌های قرآنی، شماره 28.
آرکون، محمد (بی‌تا)، الفکر الاسلامی نقد و اجتهاد، ترجمه و تعلیق: هاشم صالح، الجزائر: الموسسه الوطنیه للکتاب.
آشوری، داریوش (1394ش)، زبان باز، تهران: نشر مرکز.
ابن بابویه، محمد بن علی (1376ش)، الأمالی، تهران: کتابچی.
ابن بابویه، محمد بن علی (1378ق)، عیون أخبار الرضا، تحقیق: مهدی لاجوردی، تهران: نشر جهان.
ابن بابویه، محمد بن علی (1385ش)، علل الشرائع، قم: کتاب فروشی داوری.
ابن بابویه، محمد بن علی (1395ق)، کمال الدین و تمام النعمة، تحقیق: علی اکبر غفاری، تهران: اسلامیه.
ابن بابویه، محمد بن علی (1398ق)، التوحید، تصحیح: هاشم حسینی، قم: جامعه مدرسین.
ابن بابویه، محمد بن علی (1403ق)، معانی الأخبار، تحقیق: علی اکبر غفاری، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
ابن بابویه، محمد بن علی (1414ق) إعتقادات الإمامیة، قم: کنگره شیخ مفید.
ابن طاووس، علی بن موسی (1409ق)، إقبال الأعمال، تهران: دار الکتب الإسلامیه.
ابوزید، نصر حامد (1396ش)، نوسازی، تحریم و تأویل، تهران: نشر نی.
احمدی، بابک (1389ش)، ساختار و تأویلمتن، تهران: نشر مرکز.
اخوان مقدم، زهره، شاهمیرانی، ناهید (1395ش)، «مطالعه تطبیقی آراء مفسران فریقین در چیستی و کجایی بیت هالمعمور»، مطالعات تطبیقی قرآن‌پژوهی، شماره 1.
ایازی، محمد علی (1379ش)، «نقدی بر نظریه گفتاری بودن زبان قرآن»، پژوهش‌های فلسفی کلامی، شماره 4.
ایزوتسو، توشیهیکو (1368ش)، خدا و انسان در قرآن، مترجم: احمد آرام، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
بابایی، علی اکبر (1394ش)، قواعد تفسیر قرآن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
باقری، مهری (1374ش)، مقدمات زبانشناسی، تبریز: دانشگاه تبریز.
البرزی، پرویز (1396ش)، زبانشناسی جمله: نگاهی جامع به مسائل زبان، تهران: دانشگاه تهران.
برقی، احمد بن محمد (1371ق)، المحاسن، تحقیق: جلال الدین محدث، قم: دار الکتب الإسلامیة.
بهجت‌پور، عبدالکریم (1392ش)، تفسیر تنزیلی؛ مبانی، اصول قواعد و فواید، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
حر عاملی، محمد بن حسن (1409ق)، وسائل الشیعة، قم: مؤسسة آل البیت علیهم السلام.
حسکانی، عبید الله بن عبد الله (1411ق)، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، تحقیق: محمدباقر محمودی، تهران: التابعة لوزارة الثقافة و الإرشاد الإسلامی.
رامیار، محمود (1369ش)، تاریخ قرآن، تهران: امیرکبیر.
زرقانی، محمد عبدالعظیم (بی‌تا)، مناهل العرفان فی علوم القرآن، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
زرکشی، محمد بن بهادر (1410ق)، البرهان فی علوم القرآن، تحقیق: جمال حمدی ذهبی، بیروت: دار المعرفة.
زرنوشه فراهانی، حسن، صفره، حسین (1398ش)،« بررسی و نقد نصر حامد ابوزید در اثبات تاریخ‌مندی قرآن کریم»، دوفصلنامه مطالعات قرآن و حدیث، شماره 25.
زمانی، محمد حسن (1392ش)، مستشرقان و قرآن، قم: بوستان کتاب.
زمانی، محمد حسن؛ قانعی اردکانی، علی (1391ش)، «نقد شبهات مستشرقان درباره تناسب آیات قرآن»، دوفصلنامه قرآن‌پژوهی خاورشناسان، شماره 12.
ستوده‌نیا، محمدرضا (1380ش)، «تجوید»، دانشنامه جهان اسلام، تهران: دائره المعارف اسلامی.
سهرابی‌فر، محمدتقی (1386ش)، علم پیشین الهی و اختیار انسان، قم: وثوق.
شاطبی، ابراهیم بن موسی (1416ق)، الموافقات فی اصول الشریعه، بیروت: دارالمعرفه.
شاکر، محمد کاظم (1382ش)، مبانی و روش‌های تفسیری، قم: مرکز جهانی علوم اسلامی.
شاهسوندی، شهره و خانه‌زاد، امید (1392ش)،تغییر مخاطب در قرآن، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
شریعتی، غلام‌محمد (1390ق)، «معناشناسی درزمانی واژه کتاب در قرآن»، قرآن‌شناخت، شماره 7.
صفوی، کورش (1394ش)، معنی‌شناسی کاربردی، تهران: همشهری.
صفوی، کوروش (1379ش)، درآمدی بر معنی شناسی، تهران: حوزه هنری.
طباطبایی، محمد حسین (1390ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
طبرسی، احمد بن علی (1403ق)، الإحتجاج، تحقیق: محمد باقر خرسان، مشهد: نشر مرتضی.
طبرسی، فضل بن حسن (1372ش)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تصحیح: فضل‌الله یزدی طباطبایی، هاشم رسولی، تهران: ناصر خسرو.
طوسی، محمد بن حسن (1407ق)، تهذیب الأحکام، تهران: دار الکتب الإسلامیه.
عرب‌صالحی، محمد (1398ش)، «وجود پیشین قرآن و پیامدهای قرآن‌شناختی آن»، پژوهشنامه معارف قرآنی، شماره 38.
عیاشی، محمد بن مسعود (1380ق)، تفسیر العیاشی، تحقیق: سید هاشم رسولی محلاتی، تهران: المطبعة العلمیة.
فخررازی، محمد بن عمر (1420ق)، التفسیر الکبیر، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
فراستخواه، مقصود (1376ش)، زبان قرآن، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
فوادیان، محمد حسن و فرازی، علیرضا، (1394ش)، «بررسی نقش آهنگ جمله در تعیین معانی آیات قرآن کریم»، دو فصلنامه ادب عربی، شماره 2.
فیض کاشانی، محمد محسن (1406ق)،الوافی، اصفهان: کتابخانه امام أمیر المؤمنین علی علیه السلام.
قائمی‌نیا، علیرضا (1389ش)، بیولوژی نص، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
قمی، علی بن ابراهیم (1404ق)، تفسیر القمی، تحقیق: طیّب موسوی جزائری، قم: دار الکتاب.
کریمی، مصطفی (1386ش)، وحی‌شناسی، قم: موسسه امام خمینی.
کلینی، محمد بن یعقوب (1407ق)، الکافی، تحقیق: علی اکبر غفاری، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
مجلسی، محمد باقر (1403ق)، بحارالانوار الجامعة لدرر الاخبار الائمة الاطهار(علیه السلام)، تحقیق: جمعی از محققان، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
محمدی ری‌شهری، محمد (1391ش)، شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث، قم: دارالحدیث.
محمدی، محمد حسین (1382ش)، هزار و یک حکایت قرآنی، قم: لاهیجی.
معرفت، محمد هادی (1415ق)، التمهید فی علوم القرآن، قم: مؤسسة النشر الاسلامی.
معرفت، محمد هادی (1387ش)، التفسیر الأثری الجامع، قم: موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید.
معرفت، محمد هادی (1423ق)، شبهات و ردود حول القرآن الکریم، قم: موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید.
مفید، محمد بن محمد (1414ق)، تصحیح اعتقادات الإمامیه، تحقیق: حسین درگاهی، قم: کنگره شیخ مفید.
ناصحیان، علیرضا (1384ش)، «نزول دفعی قرآن؛ شبهات و پاسخ‌ها»، مجله تخصصی الهیات و حقوق، شماره 17.
نکونام، جعفر (1379ش)، «زبان قرآن؛ گفتاری یا نوشتاری»، پژوهش‌های فلسفی کلامی، شماره 3.
نکونام، جعفر (1380ش)، درآمدی بر تاریخ‌گذاری قرآن، تهران: هستی‌نما.
واعظی، احمد (1380ش)، درآمدی بر هرمنوتیک، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
واعظی، احمد (1397ش)، نظریه تفسیر متن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
یزدی، علی محمد (1392ش)، روش بیان قرآن، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
)