«لقاء الله» منتهای حرکت آدمی، و روح همه تعالیم و معارف الهی است. اما به رغم اشباع این بحث از نظر کلامی، در باب مراد از «لقاء الله» در آیات قرآن، میان مفسران شیعه که همگی پیرو یک مکتب کلامی هستند، اختلاف نظر دیده میشود و آراء ایشان به 3 دسته قابل تقسیم است: مَجاز بودن «لقاء الله»، شهود باطنی یا علم حضوری در آخرت (با سکوت نسبت به شهود باطنی در دنیا)، و شهود باطنی یا علم حضوری در دنیا. اختلاف آراء بین مفسران بزرگ شیعه، بهترین دلیل بر لزوم بررسی آیات و روایات برای دست یافتن به وحدت نظر میباشد؛ زیرا این اختلاف، منتهای حرکت آدمی را در هالهای از ابهام فرو برده است. در این مقاله، با مسلم گرفتن عدم امکان رؤیت جسمانی باریتعالی، فارغ از بحث‌های کلامی، به اختلاف دیدگاههای شیعه امامیه که بازتاب آن در تفسیر آیات لقاء الله بوده، پرداخته شده تا مفهوم حقیقی «لقاء الله» در قرآن کریم روشن گردد.
رستمی, محمد حسن, & ابریشمی, سمانه. (1393). بررسی اختلاف آراء مفسران شیعه در خصوص مفهوم «لقاء الله» در قرآن کریم. مطالعات قرآن و حدیث, 8(1), 69-98. doi: 10.30497/quran.2015.1605
MLA
محمد حسن رستمی; سمانه ابریشمی. "بررسی اختلاف آراء مفسران شیعه در خصوص مفهوم «لقاء الله» در قرآن کریم". مطالعات قرآن و حدیث, 8, 1, 1393, 69-98. doi: 10.30497/quran.2015.1605
HARVARD
رستمی, محمد حسن, ابریشمی, سمانه. (1393). 'بررسی اختلاف آراء مفسران شیعه در خصوص مفهوم «لقاء الله» در قرآن کریم', مطالعات قرآن و حدیث, 8(1), pp. 69-98. doi: 10.30497/quran.2015.1605
VANCOUVER
رستمی, محمد حسن, ابریشمی, سمانه. بررسی اختلاف آراء مفسران شیعه در خصوص مفهوم «لقاء الله» در قرآن کریم. مطالعات قرآن و حدیث, 1393; 8(1): 69-98. doi: 10.30497/quran.2015.1605
)