نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار دانشگاه صدا و سیما، تهران، ایران.
2 کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه امام صادق، تهران، ایران
3 کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه امام صادق، تهران، ایران.
چکیده
تازه های تحقیق
نتایج تحقیق
تحلیل مضمون روایات خانواده حدیثی الفت و عزلت حاکی از آن است که ترجیح یکی از این دو (اعتزال یا معاشرت) بر دیگری خطاست و صحیح آن است که بگوییم افضل بودن عزلت و الفت نسبت به اشخاص و احوال و زمان و مکان، تفاوت میکند، لذا اساساً بحث افضلیت مطرح نیست؛ بلکه در برخی مواقع واجب و گاهی اوقات حرام. لذا هیچکدام مطلق نبوده و مفهومی نسبی به حساب میآیند.
یافتههای تحقیق پس از بررسی روایات، نشان دهنده آن است که از دید کلان، شبکه مضامین روایات الفت و عزلت را میتوان به دو بخش 1- اصالت الفت و عزلت و 2- نسبی بودن آنها طبقهبندی نمود.
در بخش اصالت الفت، مضامین ذکر شده عبارتند از: 1- رفع نیازهای اجتماعی، 2- همدلی، 3- مایه نزول رحمت الهی، 4- بی خیر بودن فرد عزلت نشین، 5- مایه احیاء ذکر اهل بیت(ع)، 6- نشانه اسلام و عقل، 7- مذمت عزلت.
مضامین روایی اصالت عزلت نیز عبارتند از: 1- عبادت پروردگار، 2- سلامتی دین، 3- عدم قرین شدن با همنشین بد، 4- قرارگیری در حصن الهی، 5- دأب اولیاء و صلحا، 6- نشانه نیرومندی عقل، 7- قرار گرفتن در زمره بهترین مردم، 8- نشانه معرفت خدا، 9- مذمت الفت.
روایاتی که بر نسبی بودن این دو تأکید دارند و مقیّد کنندهی روایات مطلق هستند عبارتند از: 1- عدم معاشرت با افراد ضربه زننده به دین، 2- تنظیم حدود معاشرت با جلیس سوء، 3- مصاحبت با نیکان، 4- عدم شرکت در مجالس معصیت، 5- دوری از انتقاص مؤمن، 6- دوری از مواضع تهمت، 7- عدم حضور در مجالس ناهمطراز.
کلیدواژهها
موضوعات