قرآن کریم.
آملی، سید حیدر، (۱۳۶۸ش)، جامع الاسرار و منبع الانوار، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
ابن تیمیه، احمد، (۱۴۱۶ق)، مجموع الفتاوى، مدینه النبی: مجمع الملک فهد لطباعة المصحف الشریف.
ابن سکیت، یعقوب بن اسحق، (۱۹۱۲م)، الاضداد، بیروت: المطبعة الکاثولیکیة.
ابن فارس، احمد، (۱۴۰۴ق)، مقاییس اللغه، قم: مکتب الاعلام الإسلامی.
ابن منظور، محمد بن مکرم، (۱۴۱۴ق)، لسان العرب، بیروت: دار صادر.
ابن سینا، حسین بن عبدالله، (۱۳۶۰ش)، رسائل ابن سینا، تهران: انتشارات بیدار.
ابن سینا، حسین بن عبدالله، (۱۴۰۵ق)، منطق المشرقین، قم: کتابخانه آیه الله مرعشی.
اسعدی، محمد، (۱۳۸۶ش)، سایه ها و لایه های معنایی؛ درآمدی بر نظریه معناشناسی مستقل فرازهای قرآنی در پرتو روایات تفسیری، قم: بوستان کتاب.
اسفراینى، شاهفور بن طاهر، (۱۳۷۵ش)، تاج التراجم فى تفسیر القرآن للاعاجم، تهران: انتشارات علمى و فرهنگى.
بحرانی، هاشم، (۱۴۱۷ق)، البرهان فی تفسیر القرآن، قم: دار التفسیر.
بخارایی، محمد، (۱۳۶۵ش)، المستخلص، ترجمه: مهدی درخشان، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
بلخی، مقاتل بن سلیمان، (۱۹۷۵م)، الاشباح و النَّضائر فی القرآن الکریم، قاهره: الهیئه المصریه للکتاب.
بیهقی، احمدبن علی، (۱۳۸۳ش)، المحیط بلغات القرآن، قم: کتابخانه آیت االه مرعشی.
پهلوان نژاد، محمدرضا، (۱۳۹۰ش)، «معادل یابی واژگان قرآنی در پرتو روابط موجود در نظریه شبکه معنایی»، فصلنامه علوم قرآن و حدیث، شماره ۱0.
جرجانی، سیدشریف، (۱۳۶۰ش)، ترجمان القرآن، تهران: بنیاد قرآن.
ذهبی، محمد حسین، (۱۳۸۱ش)، التفسیر و المفسرون، قاهره: دارالکتب الدینیه.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، (۱۴۱۲ق)، مفردات الفاظ القرآن، قم: انتشارات ذوی القربی.
رحیمیان، جلال، (۱۳۸۹ش)، ساخت زبان فارسی، شیراز: دانشگاه شیراز.
زرکشی، محمد بن بهادر، (۱۹۹۷م)، البرهان، بیروت: دارالمعرفه.
زمخشری، محمود بن عمر، (۲۰۰۸م)، الکشاف، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
زنجانی، عمید، (۱۳۶۷ش)، تحقیق و بررسی در تاریخ تصوف، تهران: دارالکتب الاسلامیة.
سجادی، جعفر، (۱۳۶۷ش)، فرهنگ معارف اسلامی، قم: شرکت مترجمان ایران.
سکّاکی، یوسف بن أبی‌بکر، (۱۹۳۷م)، مفتاح العلوم، بیروت: دارالکتب العلمیّه.
طبرسی، فضل بن حسن، (۱۴۱۳ق)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار المعرفه.
طبرسی، میرزا حسین، (۱۴۰۸ق)، مستدرک الوسائل، قم: موسسه آل‌البیت لاحیاء التراث.
طبری، محمد بن جریر، (۱۴۲۰ق)، جامع البیان عن تأویل القرآن، بیروت: دارالفکر.
طوسی، محمد بن حسن، (۱۴۰۹ق)، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: مکتبة الاعلام الاسلامی.
طوسی، محمد بن حسن، (۱۴۱۷ق)، العدّه فی اصول الفقه، قم: تیز هوش.
طیب حسینی، محمود، (۱۳۸۹ش)، چند معنایی در قرآن کریم، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
طیب حسینی، سید محمود، (۱۳۸۷ش)، «بررسی مبانی فرامتنی چندمعنایی در قرآن کریم»، فصلنامه پژوهش و حوزه، سال 9، شماره ۱.
عبدالتواب، رمضان، (۱۳۶۸ش)، مباحثى در فقه اللغه و زبان شناسى، ترجمه: حمیدرضا شیخی، مشهد: آستان قدس رضوی.
عسکری، ابوهلال، (۱۴۰۰ق)، الفروق اللغویه، قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
عیاشی، محمد بن مسعود، (۱۳۸۰ش)، کتاب التفسیر، تهران: المطبعة العلمیة.
فراهیدی، خلیل، (۱۴۰۹ق)، کتاب العین، قم: مؤسسه دارالهجره.
فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، (۱۴۱۵ق)، القاموس المحیط، بیروت: دار الکتب العلمیة.
قرطبی، محمد، (۱۹۶۴م)، الجامع لأحکام القرآن، قاهره: دارالکتب المصریه.
کلینی، محمد، (۱۳۸۹ش)، الکافی، قم: دارالحدیث.
محقق، مهدی، (۱۳۴۴ش)، لسان التنزیل، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
محمدی، علی، (۱۳۷۰ش)، شرح اصول فقه استاد محمدرضا مظفر، قم: دارالفکر.
مخلوف عدوی، حسنین محمد، (۱۳۸۸ش)، کلمات القرآن تفسیر و بیان، تهران: بنیاد پژوهش های اسلامی.
مصطفوی، حسن، (۱۴۳۰ق)، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، بیروت: دارالکتب العلمیه.
معرفت، محمدهادی، (۱۳۷۹ش)، تفسیر و مفسران، قم: موسسه فرهنگی تمهید.
منقور، عبدالجلیل، (۲۰۰۱م)، علم الدلاله اصوله و مباحثه فی التراث العربی، دمشق: اتحاد الکتاب.
میبدی، ابوالفضل رشیدالدین، (۱۳۷۵ش)، کشف الاسرار و عدة الابرار، تهران: انتشارات امیرکبیر.
نسفی، محمد، (۱۳۷۶ش)، تفسیر نسفی، تهران: انتشارات سروش.
نوری، یحیی، (۱۳۸۵ش)، اسلام و آراء و عقاید بشری، تهران: انتشارات نور.
وحیدیان کامکار، تقی، (۱۳۹۰ش)، بدیع از دیدگاه زیباشناسی، تهران: سمت.
یاحقی، جعفر، (۱۳۷۲ش)، فرهنگنامه قرآنی، مشهد: آستان قدس رضوی.
یغمایی، حبیب، (۱۳۵۶ش)، ترجمه تفسیر طبری، تهران: انتشارات توس.
)