قرآن کریم.
ابراهیمی، شیما؛ پهلوان نژاد، محمدرضا (1392ش)، «بررسی زبانشناختی با هم آیی های واژگانی در خمسه نظامی»، نشریه ادب و زبان، شماره 34، صص33-51.
امیری، محمد؛ فکری، مسعود (1401ش)، «معناشناسی و ارزیابی ترجمه واژه عقل در قرآن کریم». مطالعات قرآن و حدیث، شماره 16، صص 277-303.
امیریفر، محمد؛ روشن فکر، کبری؛ پروینی، خلیل؛ کرد زعفران لو، عالیه (1396ش)، «چالشهای ترجمه در باهم آیی قرآنی، بررسی موردی ترکیبات وصفی و اضافی»، مطالعات ترجمه قرآن و حدیث، شماره5، صص19-35.
انیس، ابراهیم (1980م)، دلالة الالفاظ، قاهره: مکتب الانجلو المصریه.
ایزوتسو، توشیهیکو (1387ش)، خدا و انسان در قرآن، ترجمه: احمد آرام، تهران: نشر فرزان.
باقری، مهدی (1384ش)، مقدمات زبان شناسی، تهران: دانشگاه پیام نور.
بشر، کمال (1987م)، دور الکلمه فی اللغه، قاهره: مکتب الشباب.
پناهی، ثریا (1381ش)، «فرایند با هم آیی و ترکیبات با هم آیند در زبان فارسی»، زبان و ادبیات نامه فرهنگستان، شماره 19، صص 19-211.
خاکپور، حسین؛ حسومی، ولی الله؛ کیخا، فاطمه (1396ش)، «بررسی و تحلیل با هم آیی واژگانی، سوره‌های حج و مومنون»، مطالعات متون اسلامی، شماره 4، صص 15-29.
داود، محمدمحمد (2003م)، «القرآن الکریم و تفاعل الامعانی»، مجله حرب الکلمات فی الغزو الامریکی للعراق، قاهره: دارالغریب.
سوسور، فردینان (1378ش)، دوره زبان شناسی عمومی، ترجمه کورش صفوی، تهران: هرمس.
شاهین، عبدالصبور (1405ق)، فی التطور اللعوی، بیروت: مؤسسه رساله.
شریفی، شهلا؛ نامور، مجتبی (1392ش)، «تقسیم‌بندی جدید انواع باهم آیی واژگانی با در نظر گرفتن ویژگی های فرامتنی در شکل‌گیری انواع باهم آیی»، مجله زبان شناسی و گویش‌های خراسان، شماره3، صص 112-135.
شریفی، علی (1394ش)، معناشناسی قرآن در اندیشه شرق شناسان با تأکید بر ایزوتسو، قم: دانشگاه ادیان و مذاهب.
صالحی، مجید (1374ش)، «آفرینش هنری در متون ادبی و کلام وحی»، فصلنامه هنر، شماره30، صص100-139.
صفا، پریوش؛ زمانی، مینا (1391ش)، «بررسی مقایسه ای باهم آیی در کنش زبانی بیان شدت در فرانسه و فارسی»، نشریه جستارهای زبانی، شماره3، صص 22-40.
صفوی، کوروش (1379ش)، از زبان شناسی به ادبیات، تهران: انتشارات قدس.
صفوی، کوروش (1387ش)، درآمدی بر معناشناسی، تهران: سوره مهر.
عاصی، مصطفی (1368ش)، «نقش ترکیب در گسترش واژگان زبان فارسی با نگرشی بر آثار نظامی گنجوی»، مجله فرهنگ، شماره10، صص 211-232.
عبدالعزیز، محمدحسن (1410)، المصاحب فی التعبیر اللغوی، قاهره: دار العلم.
قائمی، مرتضی؛ صاعدانور، فائزه (1386ش)، ساخت‌های هم پایه در جزء سی ام قرآن کریم، قم: راه حق.
قهرمانی نژادشایق، بهاالدین؛ جاورتی، محمدجواد (1395ش)، «بررسی اعجاز لفظی و هنری قرآن کریم و ارتباط با آوا معنایی»، فصلنامه پژوهشهای قرآنی، شماره4، صص، 78-100.
کرد، محمد (2003م)، تطور الالفاظ و التراکیب و المعانی، قاهره: دار غریب.
لطفی پور ساعدی، کاظم (1371ش)، درآمدی بر اصول و روش ترجمه، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
مرسلی، نوش آفرین؛ مهتدی، حسین؛ فرع شیرازی، سیدحیدر (1397ش)، «معناشناسی واژه عذاب در قرآن کریم با تکیه بر روابط هم نشینی و جانشینی»، فصلنامه پژوهش های ادبی ـ قرآنی، شماره6، صص 155-185.
هاشمی، اسماعیل، ایازی، سید محمدعلی، توانایی، محمد حسین، مهریزی طرقی، مهدی. (1402ش). «کاربست چندمعنایی واژگان قرآنی در ترجمه های فارسی (مطالعه موردی سوره آل عمران در ترجمه های قرن اول تا نهم)»، مطالعات قرآن و حدیث، شماره16، صص 263-284.
وافی، علی عبدالواحد (1997م)، علم اللغه، قاهره: دارالفکر العربی.
)