قرآن کریم دستورالعمل زندگی بشر تا روز رستاخیز است و لذا باید همواره پاسخگوی نیازهای وی باشد. لازمة این غرض، جامعیت و جاودانگی این کتاب است که هر دو لازمة خاتمیتِ نبوت می‌باشند. یکی از انواع ارتباط با قرآن که اهل بیت(ع) بر آن تأکید داشته و بر لزوم آن تصریح نموده‌اند، استنطاق است. «به نطق آوردن کلام الهی» یعنی حضور جدی این متن صامت در جوامع بشری، و حلّ معضلات و دغدغه‌ها، و ایفای نقش. استنطاق به معنای «عرضة سؤالات به قرآن و دریافت پاسخ» امری فراتر از تفسیر ترتیبی، تفسیر قرآن به قرآن، و تأویل قرآن است و با آن‌ها تفاوت ماهوی دارد. چه، این تعامل‌ها از متن قرآن آغاز می‌شود ولی شروع استنطاق، از متن جامعه و مشکلات آن است. با این وجود، تفسیر به رأی نیز نیست، زیرا مستنطق با سؤال به سراغ قرآن می‌رود، نه با جواب. از سوی دیگر، اگرچه سطح اعلای استنطاق خاصّ اهل بیت(ع) است، ولی به دلائل متعدد، منحصر در ایشان نمی‌باشد. این پژوهش ضمن پرداختن به میزان کاربرد روائیِ واژة استنطاق به طور کلی و نیز استنطاق قرآن، با اشاره به نظریة شهید صدر در تفسیر موضوعی، مسائل مرتبط را با روش تحلیلی-توصیفی مورد دقّت قرار می‌دهد.
ایزدی, مهدی, & اخوان مقدم, زهره. (1392). ضرورت، ماهیت و روش استنطاق از منظر روایات اهل بیت(ع) . مطالعات قرآن و حدیث, 6(2), 103-126. doi: 10.30497/quran.2013.1469
MLA
مهدی ایزدی; زهره اخوان مقدم. "ضرورت، ماهیت و روش استنطاق از منظر روایات اهل بیت(ع) ". مطالعات قرآن و حدیث, 6, 2, 1392, 103-126. doi: 10.30497/quran.2013.1469
HARVARD
ایزدی, مهدی, اخوان مقدم, زهره. (1392). 'ضرورت، ماهیت و روش استنطاق از منظر روایات اهل بیت(ع) ', مطالعات قرآن و حدیث, 6(2), pp. 103-126. doi: 10.30497/quran.2013.1469
VANCOUVER
ایزدی, مهدی, اخوان مقدم, زهره. ضرورت، ماهیت و روش استنطاق از منظر روایات اهل بیت(ع) . مطالعات قرآن و حدیث, 1392; 6(2): 103-126. doi: 10.30497/quran.2013.1469
)