نویسندگان
1 دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه امام صادق(ع)
2 استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه امام صادق(ع)
چکیده
مقاله حاضر در دو بخش به بررسی سابقه اهانت به اولیاء الهی در حدیث و روایات تاریخی و نیز سیره معصومان در مواجهه با اهانت کنندگان میپردازد. از این رو تلاش شده تا نشان داده شود که همواره در مقابل دعوت به حق، گروهی از معاندان از طریق اهانت، قصد تخریب و ایجاد مانع در برابر اعتلای کلمه حق را داشتهاند. با تدبر در شیوه متفاوت برخورد معصومان با اهانتها، سعی شده تا شیوه آن بزرگواران در مواجهه با این گونه اهانتها استخراج گردد تا راهنمای مؤمنین در برخورد با اهانتها و اهانت کنندگان به مقدسات دینی باشد.
نتایج این بررسی نشان میدهد که شیوه معصومان در مواجهه با سیل توهینها گاهی پرهیز از دامن زدن به اهانتها و گاهی نفی رویکرد تلافی جویانه بوده است، و نیز گاه سعی بر رفع بهانههای اهانت بوده و ضمن تشویق به شناخت اهداف دشمن، تلاش کردهاند تا مسئله اهانت به مانعی در برابر تبلیغ دین و انجام وظایف دینی تبدیل نشود.
کلیدواژهها